دولت اعتدال گرا و جولان افراط و تفریط

در آستانه ی یازدهمین دوره ی انتخابات ریاست جمهوری، های و هوی منش و روشی به گوش می رسید که آن را اعتدال میخواندند، صدایی که بسیاری آن را به فال نیک گرفتند و صرف نظر از اینکه انتخاب ایشان بوده یا خیر، قاطعانه از شعار رئیس دولت اعتدال حمایت و برای ایشان آرزوی توفیق کردند...

اما دیری نپایید که حامیان پیدا و پنهان فتنه ی سالهای پیش از آن، رخ نشان دادند و اعلام خرسندی نمودند که مشی و منش ایشان مورد استقبال قاطبه ی ملت ایران قرار گرفته است!

امروز مردم از یکدیگر می پرسند؛ آیا فریب خوردیم؟ آیا همان دست های پنهان فتنه است که اینروزها قدرت را گرفته و برای منتقدان و مخالفان قدیم و جدیدش خط و نشان می کشد؟ اصلا آیا می شود به این مشی و منش اعتماد کرد؟

پاسخ دادن به این سوالها کمی دشوار است اما بگذارید با طرح یک داستان! برای تبیین این گمانه تلاش کنیم؛

آقایان، مراقب باشند...

اول، درمورد تحلیل ها: فراموش نکنید پیام ملت ایران در انتخابات 24 خرداد 92، اعتماد به نظام اسلامی و رهبری، اعتماد به روحانیت، اعتماد به دولت و اعتماد به نیت های خیر و نیکی بود که در سر می پروراندند و بواسطه ی آن پای صندوق های رای حاضر شدند.

متاسفانه این روزها تحلیل های ضد و نقیضی در گوش ملت زمزمه میشود که می بایست از اساس نسبت به آنها ابراز تردید نمود، و آن تحلیل ها از جمله اعتماد بی حد و شرط به مسئولین سلف! اعتماد به فتنه گران! اعتماد به افرادی خاص، با عقایدی غیر شفاف! و امثال اینها می باشد.

واقعیت این است که تحلیل های اشتباه اینچنینی بیشتر از اینکه یک اشتباه زبانی و کاربردی باشد یک انحراف بشمار می آید یعنی تحریف واقعیتِ افکار ملت. این تحلیل ها به قدری خطرناک هستند که می توان آن را مقدمه ی یک تفکر استبدادی و بی ریشه تلقی نمود... 

از فتنه برای چه می ترسید؟ اول: در مورد هاشمی

یادمان نمی رود وقتی رئیس مجلس در حضور رئیس جمهور جمله ی "کشوری که ولایت فقیه دارد به بن بست نمی خورد" را به زبان آورد صدای الله اکبر، احسنت و آفرین نمایندگان مجلس بلند شد که؛ عجب حرف خوب و بجایی زدی رئیس جان. اما امروز بعد از گذشت چندین ماه همان ها و بسیاری از هم فکرانشان از فتنه ی 92 می ترسند و برای رد صلاحیت هاشمی سجده ی شکر بجا می آورند، در حالی که این اشتیاق تنها بخاطر فرار از امتحان بوده و هست.

سوال ما اینجاست: اگر هاشمی فتنه ی 92 را کلید می زد، مملکت به بن بست می رسید؟

آیا همراهی هاشمی با فتنه گران سال هشتاد و هشت موجب تضعیف نظام شده بود که امروز از فتنه ی 92 هراس داشته باشیم؟

آیا فراموش کرده ایم که بسیاری از رسانه های (باصطلاح داخلی) در دامن زدن به فتنه ی 88 سهیم بودند و امروز همان ها مدعی پیش بینی فتنه ی 92 هستند؟

و...

اما عده ای اینگونه تحلیل میکنند که هاشمی می توانست رقیب سرسختی برای حامیان گفتمان انقلاب اسلامی باشد و با این تحلیل فریاد شادی "بیرون راندن حریف از گود انتخابات" را فریاد می زنند.

این عده لازم است با خود بیاندیشند که چگونه می شود یک فکر فاسد یا مساله دار در میان افکار عمومی جایگاه پیدا کند و حمایت شود؟ پاسخ این است که رسانه ها اگر گرفتار دروغ و شایعه و فریب نمی شدند یقینا افکار عمومی می توانست به تحلیل های ایشان در مورد هاشمی اعتماد کند و امروزه رسانه های ضد انقلاب به تطهیر عناصر و حامیان فتنه ی 88 نپردازند.

بنده یقین دارم ورود بلامانع هاشمی به عرصه انتخابات می توانست تا حد زیادی چهره ی حقیقی ایشان را به مردم بنمایاند آنچنان که چهره ی آقای موسوی و کروبی و...... را در جریان انتخابات 88 به ملت ایران نمایاند.

ادامه دارد...